χρήσεις του μορίου «ἄν»

Είδη   του   ἄν

1. Δυνητικό ἄν

¥     δέχεται άρνηση «οὐ»

α'. Με οριστική ιστορικών χρόνων        

 β'. Με ευκτική, πλην μέλλοντα        

γ'. Με απαρέμφατο, πλην μέλλοντα       

δ'. Με μετοχή,  πλην μέλλοντα.

   --ἐπαιδεύετο ἄν τις.

   --οὐκ ἄν ἐποίησε τοῦτο.

2. Αοριστολογικό ἄν

¥     δέχεται άρνηση «μή»

¥     Είναι πάντοτε δεύτερη λέξη. 

¥     Με     υποτακτική

¥     πάντοτε, σε  αναφορικές και χρονικές προτάσεις

  κάτι   το αόριστο  και μη συγκεκριμένο.   

(Μετάφρ.: τυχόν, θά,    ή      μένει αμετάφραστο).

 --δίδου  τά ἐπιτήδεια, ἕως  ἄν πορεύωμαι.

3. Υποθετικό ἄν

δέχεται άρνηση «μή»

¥     Με   υποτακτική

¥     πάντοτε,   σε υποθετικές  προτάσεις.

¥     Στην αρχή    της  πρότασης

Υπόθεση ή αόριστη επανάληψη.(Μετάφρ.:    ἐάν, ὁσάκις).

--ἄν ὑμᾶς ὁρῶσιν  οἱ στρατιῶται  ἀθυμοῦντας, πάντες κακοί ἔσονται.

 «’Αν εμέ αποκτείνητε, ουκ εμέ βλάψετε, αλλ’ υμας αυτούς»

Να εντοπίσετε τα είδη του ἄν

1. Πράττουσι ὅ τι ἄν βούλωνται
2. Ἄν ἐγγὺς ἔλθῃ θάνατος, οὐδεὶς βούλεται θνῄσκειν.
3. Τὶ γὰρ ἄν ἔλεγεν;
4. Ὅ,τι ἂν μέλλῃς ἐρεῖν, πρότερον ἐπισκόπει τῇ γνώμῃ.