ΕΙΔΙΚΕΣ  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Εισάγονται:
	S	ὅτι    δηλώνεται κάτι το πραγματικό ή βέβαιο
	S	ὡς    κάτι το πιθανό,το υποκειμενικό (ότι τάχα)

Εκφέρονται:
	«	Με απλή οριστική  ή δυνητική (αν) οριστική ιστορικού  χρόνου (Παρατατικού, Αορίστου, Υπερσυντέλικου) με το δυνητικό «ἄν» Μεταφράζεται   θα μπορούσε να… ή θα+Παρατατικός Εκφράζει κάτι που μπορούσε να γίνει στο παρελθόν ή το αντίθετο του πραγματικού.
		Δυνητική ευκτική Ευκτική οποιουδήποτε χρόνου,εκτός του Μέλλοντα +ἄν Εκφράζει κάτι που μπορεί να γίνει στο παρόν και στο μέλλον Μεταφράζεται με θα+παρατατικό όταν βρίσκεται σε Ενεστώτα ή με το «είναι δυνατό να..»
	«	Ευκτική του πλαγίου λόγου (το ρήμα της   κύριας πρότασης σε ιστορικό χρόνο) π.χ.Οἱ Ἕλληνες ᾔσθοντο ὅτι βασιλεύς ἐν τοῖς σκευοφόροις εἴη.

Σε τι χρησιμεύουν:
	Αντικείμενο σε ρήματα λεκτικά,γνωστικά,αισθητικά,δεικτικά
	Υποκείμενο σε απρόσωπα ρήματα ή απρόσωπες εκφράσεις
	Επεξήγηση ουδετέρου αντωνυμίας ,κυρίως δεικτικής (τουτο-ταυτα κ.λ.π.)

Παραδείγματα

Οὗτοι ἔλεγον ὅτι Κῦρος τέθνηκεν.

Λέγει ὁ κατήγορος ὡς ὑβριστής εἰμί.

Δῆλον γάρ ἐστί ὅτι νῦν οὐ περί δόξης πολεμοῦσιν.

Ἐγώ δέ οὐκ ἀγνοῶ τοῦθ’, ὅτι ὑμεῖς ἐν ὀργῇ ποιεῖσθε .

Λέγουσι οἱ σοφισταί ὡς οὐδέν δέονται χρημάτων.

Δῆλον ἦν ὅτι ἐν Θερμοπύλαις οὐκ ἄν ἠττήθησαν ὑπό τῶν Περςῶν.